บทที่ 29 พี่ชายที่แท้จริง

ในเวลาอันสั้น แอรอนรู้สึกว่าซูซานน่าเปลี่ยนไปเป็นคนแปลกหน้าโดยสิ้นเชิง

เกรซแสยะยิ้ม "ใครจะรู้ล่ะ? พวกเขาปฏิบัติกับเธอดีมาก ถึงขนาดบอกว่าตีพวกเราได้ด้วย—ใครจะเชื่อเรื่องแบบนั้น?"

ดวงตาของแอรอนหรี่ลงเมื่อนึกถึงวันที่ซูซานน่าถูกพาตัวไป และชายลึกลับที่จ่ายค่ารักษาพยาบาลในโรงพยาบาลถึงสิบปี เขายังไม่รู้...